به نام خداوند قلم

راستش همیشه ذهنم مشغول این بود که چرا بایستی اصلا شفاعتی وجود داشته باشه…

اصلا فرقش با همون پارتی بازی خودمون چیه…

توی این دنیا هم یکی که متهم هست و آشنای قدرتمند داره اونو شفیع خودش قرار میده و اون شفیع نزد قاضی شفاعت میکنه و رو نظر قاضی اثر میذاره… (همون پارتی بازی خودمون) اما یکی که آشنای با نفوذ نداره کارش همش لنگه…

توی اون دنیا هم اگر قرار باشه یکی آشنا باشه و شفاعت طرف رو بکنه و نظر خدا رو تغییر بده و خرش رو از معرکه نجات بده دیگه چه فرقی بین این دنیا و اون دنیا قرار داره؟

یا اصلا اگر قراره کسی شفیع کس دیگه ای باشه، خود خدا مناسب تره از همه چون هیچ کس که به مهربانی خدا نیست پس نمیشه وجود شخص دیگری معنی زیادی نخواهد داشت…

توی تفسیر نمونه هم گشتم و زیر آیاتی که در باره شفاعت هست یک بحث بسیار طولانی کرده و منم همه رو خوندم ولی بازم ارضا نتونستم بکنم ذهن خودم رو…

اما تصادفا با کتاب عدل الهی (اثر استاد شهید مرتضی مطهری) آشنا شدم… کتاب پر مغزی بود و واسه من جذابیت خاصی داشت… یک بخشش اختصاص داشت راجع به شفاعت و اونجا بود که ذهن من تا حدود بسیاری ارضا شد از جواب این سوال…

برای ادامه مطالعه به ادامه مطلب مراجعه نمایید

مشکل اینجا بود بود که خود شفاعت زمینی و آخرتی رو مثل هم میدونستم… در صورتی بود که دقیقا برعکس هم دیگه هستند…

توی شفاعت زمینی ابتدا فرد متهم یک شخصی رو پیدا میکنه و شخص میره با قاضی صحبت میکنه و نظر خودش رو القاء میکنه بر قاضی و قاضی هم تحت تاثیر حرفش قرار میگیره…

که اگر ما این وسط خدارو نعوذوبلّله اینگونه فرض کنیم که تحت تاثیر یک شخص دیگری قرار میگیره و باعث میشه که رای و نظر خودش رو عوض کنه با کمال صراحت بایستی بگم که این حرف نزدیک به کفر هست…

همانطور که در دنیا انسان های معمولی بدون واسطه از لطف پروردگارشون نیستند، و خداوند نماینده هایی رو انتخاب کرده برای دعوت اونها به سمت خودش… (منظورم پیامبران هست)  در اون دنیا هم همینگونه خواهد بود… یعنی خداوند مغفرت خودش رو بدون واسطه قرار نمیده… در واقع کسانی رو به عنوان نماینده خودش انتخاب کرده تا بتونند مغفرت الهی رو به بنده هاش برسونند…

همچنین هر کسی هم شامل مغفرت الهی نمیشه… که البته از روی تبعیض هم نیست بلکه از روی ظرفیت انسان هاست…(راجع به این موضوع به فضل الهی در مطالب آینده بیشتر بحث خواهیم نمود…)

برای روشن شدن مسئله دو تا مثال میزنم…

  1. خداوند در قرآن می فرماید: ما باران را از آسمان فرستادیم هر رودخانه ای به اندازه ظرفیتش در خود آب را سیلان میکند.
  2. توی روز بارانی اگر ما کاسه هامون رو بر عکس داشته باشیم حتی قطره ای آب در داخل کاسمون میره؟

مغفرت الهی همانند باران هست… بر سر همه میریزه اما هر کس به اندازه ظرفیت وجودیش میتونه ازش استفاده ببره به طوری که شاید بعضی ها اصلا هیچ استفاده ایی نبرند چون کاسه هاشون رو بر عکس دارند!!


+ منبع : وبلاگ نُون و قلم » شفاعت